¿Has probado alguna vez a pintarte con Rimel un solo ojo?
Pruébalo y verás.
¿Qué?
¡Si es que no hay color!

5.11.08

IMPLOSIÓN




-¿Qué te pasa?
-No estoy bien.
Ya no se lo que siento, lo que quiero.
-¿Ya no sabes si me quieres?
-No, si que te quiero, pero no como antes.
-¿Te agobia el que quiera tener hijos?
-Es todo.
Necesito estar solo, rehacerme.
-(MIERDA, MIERDA, MIERDA, MIERDA)

De nuevo en la casilla de partida de mi peor pesadilla. Esa que crees superada, esa en la que has luchado frente a frente con tus miedos, en la que te has sentido sola frente a tu peor enemigo: TUS MIEDOS.
De nuevo sola en la inmensidad de mi cama, de mi futuro, de mi vida.

Crisis, crisis en mi alma, crisis mundial.
Compartimos tejado hasta que se venda la casa. ¿Compartimos?
La mayoría de los días sin vernos, oyendo al otro caminar en la planta de abajo. Cerrar de puertas, agua correr.
Otros compartiendo una cena, una película.
Compartiendo charlas.

Me muero por besarle.
Me muero por olvidarle.

Y mi reloj biológico sonando sin parar desde hace ya casi 2 años. Y la barrera de los 40 pisándome los talones. Y teniendo su presencia pero no compartiendo ya ni su cuerpo, ni su vida, ni “nuestras” ilusiones.

Ganas de despertar de esta pesadilla.
Ganas de dormir, cerrar los ojos y al despertar que todo haya pasado ya, que nunca haya sucedido en realidad.
Ganas de sentirme amada, admirada, respetada, querida.
Ganas de amar y ser amada, de ser correspondida.
Ganas de volver a recuperar la ilusión de vivir.

Como una estrella, explotando hacia mi interior, ”en silencio”, apagándome hacia adentro. Creando un agujero negro donde antes estuvo mi cuerpo.

Ganas de IMPLOSIONAR.


Diccionario de la lengua española © 2005 Espasa-Calpe S.A., Madrid:
implosión
1. f. FÍS. Acción de romperse hacia dentro con estruendo las paredes de una cavidad en cuyo interior existe una presión inferior a la exterior.
2. ASTRON. Fenómeno cósmico que consiste en la disminución brusca del tamaño de un astro.
3. FON. Primera fase de la articulación de las consonantes oclusivas.

5.10.08

CAMBIOS



Siempre hay cosas que nos gustaría hacer, un cambio radical de imagen, un piercing, un tatuaje, un viaje a la India en plan mochilero para conocer de verdad el país huyendo de los viajes organizados, saber decir NO, callar más, escoger más las palabras, saber disfrutar más de cada momento sin pensar demasiado en el futuro...
Pero nos dan miedo los cambios, somos animales de costumbres.
Las costumbres nos reconfortan, estamos dentro de lo establecido. La rutina que no nos sobresalta nos sume en un estupor placentero, en un automatismo hipnótico...

Siempre hay pequeños cambios, y siempre, aunque no lo veamos a primera vista, nos aportan un aprendizaje.
A veces nos llegan GRANDES CAMBIOS que hacen que nuestra vida se tambalee por completo. Y debemos adaptarnos, a veces nos cuesta tanto que no creemos poder superarlo. A veces, el aportar nosotros mismos algunos pequeños cambios, nos hace sentir más fuertes, hace que sintamos que controlamos la situación.

Cambiar la granja o bar de cada día para el desayuno o la comida, cambiar la ruta para ir al trabajo, ir a tomar unas copas a otro barrio, apuntarse a esos cursillos que siempre te han apetecido y a los que no te atrevías a ir. Cambio un poco más visibles como un corte o cambio de color de pelo, cambiar el estilo de vestir, tirando toda la ropa que nos recuerda nuestro pasado, cambiar toda la lencería, hacerse un tatuaje, depilarse con láser zonas placenteras para redescubrirlas...

He aplicado muchos cambios a mi vida, algunos no me han hecho sentir mejor. Otros, la verdad, me han sorprendido.
Uno de ellos ha sido hacerme un piercing en la nariz.
No me lo había hecho hasta ahora porque encontraba que en una nariz como la mía no quedaba bien (uno de mis pequeños complejos) pero como cuando he tenido el dinero para poder retocármela he preferido viajar o disfrutarlo en compañía, ni (como mi gran fantasía cuando era cría) me han abducido los marcianos cambiando a mi antojo todos mis defectos a cambio de información terráquea... pues decidí que a la porra con tantas tonterías y me lo hice.

¡Duele un poco, pero que gustazo me da cuando veo mi brillantito brillar! Ya hace casi un año que me lo hice, no me ha seguido apeteciendo hacerme otros, ni me gustan para mi los tatuajes aunque me encantan en otros. Un pequeño capricho que siempre he tenido y al que no sucumbía.

En definitiva de lo que se trata es de una búsqueda de nosotros mismos, de sentirnos mejor en nuestra piel, de afrontar los cambios que nos depara la vida lo mejor que podemos.

29.8.08

CAMINO DE PIEDRAS




Este último año ha sido inesperado, raro, triste. Un año de cambios muy fuertes en mi vida, en mis convicciones, en mis creencias.

Mi vida era como un caminito en medio de campos y mar.
Desde donde yo estaba, al girarme, veía el camino andado y si miraba hacia delante veía, satisfecha y llena de esperanza que avanzaba desde mis pies, una parte que empezaba a dibujarse, ya trazada en el suelo.

....Y de repente, como en la peor de las pesadillas, todo empezó a resquebrajarse, como un cristal muy delicado, mi vida se rompía en pedazos dejándome flotando en la nada, perdido el camino, mis vivencias, mis creencias, mi futuro.

Desengaño, dolor, amor frustrado, amistad falsa, perdida de identidad, del Norte, de MI NORTE.

MI SILENCIO fue mi protección, tiempo de curar heridas, de apretar con ahínco en alguna llaga para poder desalojar todo el pus, la bilis retenida.

TIEMPO de limpieza, de reencontrar mis VALORES, de saber diferenciar la AMISTAD VERDADERA y EL AMOR verdadero.... QUE SIEMPRE VUELVE.

He aprendido a dibujar de nuevo, poquito a poco, mi vida. Aprender de nuevo a valorar de verdad lo que vale la pena no es fácil pero viene solo.
He recogido las piedras con las que he tropezado y con ellas estoy volviendo a construir de nuevo mi camino. El antiguo se ha vuelto a dibujar, de diferente manera, con la verdad en su sitio y ahora se ve más definido.

He tropezado con grandes piedras que me han hecho caer, que me han pelado las rodillas. Pero me he levantado de nuevo y aunque con alguna piedrecita en los tacones, he vuelto a sonreír, a ANDAR y a CREER que vale la pena, a veces, darse de bruces con la realidad para diferenciar la MIERDA del ORO.


21.8.08

CHICO PERFECTO



THE PERFECT BOY

“YOU AND ME ARE THE WORLD”
SHE SAID
“NOTHING ELSE IS REAL
THE TWO OF US IS ALL THERE IS
THE REST IS JUST A DREAM…
ALWAYS MEANT TO BE
I CAN FEEL IT
LIKE A DESTINY THING
WRITTEN IN THE STARS
INESCAPABLE FATE
Yeah IT’S OUT OF MY HANDS
FALLING INTO YOUR ARMS”

“AND I DON’T WANT TO GET INNOCENT
BUT I WOULD LOVE YOU TO TAKE MY TIME
WE'RE ON THE EDGE OF A BEAUTIFUL THING”
SHE SAID
“COME ON…
LET’S STAY HERE FOR A WHILE”

Oh GIRL!
HE IS THE ONE FOR SURE
Oh GIRL!
HE IS THE PERFECT BOY

“Yeah ME AND YOU ARE A WORLD”
HE SAID
“BUT NOT THE ONLY ONE I NEED
THE TWO OF US IS NEVER ALL THERE IS
THAT DOESN’T HAPPEN FOR REAL
IF IT WAS MEANT TO BE US
IT WAS MEANT TO BE NOW
DON’T SEE THE SENSE IN WASTING TIME
IF YOU’RE SO SURE ABOUT THIS
LAUREL KISMET HARDY THING
YOU KNOW TONIGHT YOU’RE MINE”

“AND I DON’T WANT TO GET OBVIOUS
BUT I HAVE TO BE GONE BY THREE
WERE ON THE EDGE OF A BEAUTIFUL THING”
HE SAID
“SO COME ON…
JUMP WITH ME”

Oh GIRL!
HE’S NOT THE ONE FOR SURE
Oh GIRL!
HE’S NOT SO WONDERFUL
Oh GIRL!
HE’S NOT THE ONE FOR SURE
Oh GIRL!
HE’S NOT THE PERFECT BOY AT ALL

“YOU AND ME ARE THE WORLD”
SHE SAYS
“NOTHING ELSE IS REAL
THE TWO OF US IS ALL THERE IS
THE REST IS JUST A DREAM… ”

AND HER HEART MAY BE BROKEN
A HUNDRED TIMES
BUT THE HURT WILL NEVER DESTROY
HER HOPE…

THE HAPPY EVER AFTER GIRL
ONE DAY FINDS THE PERFECT BOY

16.7.08

THE CURE - SLEEP WHEN I'M DEAD

THE CURE de nuevo, en esencia, otra pequeña joya.

1.7.08

VA DE CINE, EL ILUSIONISTA Y MIMZY

Hoy os recomiendo estas 2 películas, muy distintas y aunque no son novedad me han encantado, pura magia.Os recomiendo mirarlas sin antes ver el trailer, sin saber de que van, a mi es lo que más me gusta porque hoy en día, los trailers son solo un resumen de la película, desvelan demasiado.

EL ILUSIONISTA


MIMZY

16.6.08

DANZA DEL VIENTRE



Hace ya casi un año que me inscribí a clases de danza del vientre. Siempre me ha atraído la música árabe, su cultura, y la danza del vientre, la danza del cuerpo femenino, su sensualidad. Hace poco que se puede practicar aquí donde vivo así que no me lo pensé 2 veces y me apunté.



Las primeras clases llevaba ropa deportiva y no fue hasta que me compré el primer pañuelo con monedas y bailé enseñando el ombligo y el vientre que aprecié de verdad lo que podía aportarme. Las monedas acentúan los movimientos y te hacen saber si los estás ejecutando correctamente, ondulantes unas veces, secos otras.
Poder ver los movimientos de tu vientre sin ropa que la cubra es fundamental, sensual y bello.



¡No esperaba que fuera tan cansado y lo es! Trabajas mucho los abdominales y las articulaciones, las caderas, los brazos... En verdad es un reencuentro con la feminidad que llevamos dentro, una aceptación y un redescubrimiento de nuestra sensualidad, de nuestra sexualidad. ¡Es excelente para fortificar los músculos pélvicos y sobretodo para aceptar tu cuerpo, entrar en contacto con tu espiritualidad y se puede practicar a cualquier edad!

Bailar una de las danzas más antiguas del mundo, un baile que se cree era un ritual pagano de culto a la fecundidad, que une la mente y el cuerpo en un fluir constante de energía ha sido un grato y sensual descubrimiento para mi. ¡Os lo aconsejo!

TIRED



LUNES
Me ha costado horrores salir de la cama y la ducha en vez de despertarme me ha dado más sueño.
Miro el cielo, ceniza en acuarela, las montañas de enfrente aún están nevadas.
Estoy cansada.
Acabo de comer y estoy de nuevo sentada en mi mesa de trabajo, miro por la ventana, no para de llover y los pinos están preciosos.
Los lunes lluviosos deberían ser decretados días de descanso y reflexión.
Tired

TIRED-ADELE-
Hold my hand while you cut me down
it had only just begun but now its over now
and your in the heat of moments with your heart playing up cold
im between the middle watching hastiness unfold
in my eyes your were smiling in the spotlight dancing with the night
the night
fell off your mind

im tired of trying
your teasing aint enough
fed up of biding your time
when i dont get nothing back
and for and for and for
when i dont get nothing back
boy im tired


where'd you go when you stay behind
i looked up and inside down and outside only to find
a double taking punching hard and laughing at my smile
i get closer you obviously prefer her

im tired of trying
your teasing aint enough
fed up of biding your time
when i dont get nothing back
and for and for and for
when i dont get nothing back
boy im tired of trying
your teasing aint enough
fed up of biding your time
when i dont get nothing back
and for and for and for
when i dont get nothing back
boy im tired

(instrumental)

(i should have known)

never mind said your open arms
i couldnt help belive the trick me back into them

im tired of trying
your teasing aint enough
fed up of biding your time
when i dont get nothing back
and for and for and for
when i dont get nothing back
boy im tired of trying
your teasing aint enough
fed up of biding your time
when i dont get nothing back
and for and for and for
when i dont get nothing back
boy im tired

(instrumental)

15.6.08

THE CURE - FREAKSHOW

Nuestra cita con THE CURE de cada día 13. ¡Ummmmm!

14.5.08

THE CURE AGAIN, UMMMM



Sigo teniendo una espinita clavada por no haberlos ido a ver en concierto a Barcelona... tantos años esperando... de cría no me dejaron ir al concierto de Orange y luego, cada vez algo me impide estar ahí... pero sigo disfrutando su música, la que acompañó toda mi rebeldía..hasta ahora.

Cada día 13 THE CURE nos deleitará con un nuevo single hasta el 13 de Septiembre, cuando saldrá a la luz su nuevo disco “Freakshow”.

28.4.08

¡LA VIDA DA TANTAS VUELTAS!



La vida pasa mientras hacemos planes para el futuro.
La vida da vueltas y vueltas, a veces estás en la cresta de la ola, sintiendo el sol en tu cara, comiéndote el mundo y
al minuto siguiente luchas por una bocanada de aire mientras la ola rota te arrastra en remolinos hacia el fondo
Para volver a izarte de nuevo y dejarte flotando en un mar en calma mientras el sol seca tus lagrimas de miedo.
SIGO SIENDO FELIZ

3.4.08

CORREN


CORREN

És tard, no sé quina hora és
però és fosc fa estona
És fàcil veure que no hi ets
ni un paper, ja poc importa

Poso els peus a terra, vull caminar,
necessito despertar, en un dia radiant
Encara em queda temps per descobrir
tot allò que m’he amagat i que no m’he volgut dir

Corren, corren pels carrers corren
paraules que no s’esborren,
imatges que no se’n van.

i ploren, ploren pels carrers ploren
com gotes d’aigua s’enyoren
aquells que ja no es veuran.

Macaco:
Difícil descobrir qui sóc avui
una gota em cau mentres una altra em treu la set

plou i fa sol alhora, tum bala bala tum bala bala
que m’apuntava a la meva, jo mateix em disparava
raig de llum, il·lumina’m, treu-me el fum
una revolució dins meu que seduiexo i es transforma

no,no,no,no,no,no s’esborren
em conformo amb mirar-me
mirar-me d’endins cap enfora

On puc, anar-te a buscar?
Nena, no és broma,
hauria d’haver estat diferent
però en un moment, s’han tancat les portes

Poso els peus a terra vull caminar
necessito despertar en un dia radiant
encara em queda temps per descobrir
tot allò que t’he amagat
i que no t’he volgut dir…

corren…
ploren…

GOSSOS Y DANI MACACO


CORREN
CORREN LAS ILUSIONES
CORREN LAS ESPERANZAS
CIERRO LOS OJOS Y VEO EL SOL A TRAVÉS DE MIS PUPILAS
AUNQUE SEA DE NOCHE
CORREN
CORREN A TRAVÉS DE LAS CALLES
VUELAN
MIS BESOS
MIS DESEOS
MI AMOR
HACIA TI

27.2.08

MACACO

ME TIENE PILLADA ESTE MACACO

19.1.08

DESEO



Sábado noche
Sigo sola

Ducha
Jabón, música de fondo
Acaricio mi cuerpo

Seda
Deseo

Deseo sentir tu cuerpo cerca del mío
Sentir tu mirada de deseo comiéndome

Escojo el conjunto que tanto te gusta, el granate y negro, de encaje
Deslizo el tanga y lo ajusto bien

Visto mis pechos con los encajes del sujetador
Su suave roce siempre despierta mis pezones
Deslizo los panties hasta media pierna y los tenso con el liguero

Enciendo las velas
Me calzo los tacones de aguja

Bailo
Bailo mientras me acaricio
Gel de fresa y kiwi, suave

Imagino tus manos deslizándose por mi cuerpo
Hundiéndose en mi cuello
Mordiendo mi lóbulo
Tu lengua resbalando y acariciando mi piel hasta llegar a mis pezones

Los liberas con tus labios, los muerdes mientras tus manos se hunden en mi calor
Tus dedos buscan, tu lengua me electriza

Gimo
Tu aliento huele a deseo y me quema



Empiezo a perder el sentido, la música me invade
Giro, giro, giro, me pierdo en tu calor, en tu humedad

Placer, placerrrrrrrrrrrrr

Hacerme el amor es bueno
Desearte y no tenerte me mata
Pero existes en mi mente y mi cuerpo te conoce, te busca y te encuentra



Recuerdo el olor de tu sexo
Te vuelvo a desear

17.11.07

OLVÍDATE DE MI

Que alguien me de una formula, una pócima mágica, conjuros, conxuros galegos, beberé hígado de murciélago, inhalaré vapores de nubes de otoño, con una cachimba fumaré opio mezclado con canela, todo lo que haga falta para OLVIDAR

OLVIDAR el amor,
OLVIDAR la traición,
OLVIDAR el engaño,
OLVIDAR el abandono,
OLVIDAR que fui querida por él,
OLVIDAR su cuerpo que conozco milímetro a milímetro,
OLVIDAR su olor,
OLVIDAR su sexo tan dulce,
OLVIDAR todos los momentos que vivimos,
OLVIDAR que pese a todo aún siento amor por él.

Quizás necesite buscar al Dr. Howard Mierzwiak para que, como a Jim Carrey, en la película “Olvídate de mi” me haga olvidar estos últimos 10 años de mi vida.



Mientras espero reconstruirme, escuchando a Cesárea Évora cuya voz mece mi alma.



Ver y sentir a Cesária el miércoles pasado junto a su banda me hizo olvidar por un momento.
OLVIDAR...

27.2.07

CUANDO FALTA EL AIRE


HE ESTADO PERDIDA EN UN MAR DE DOLOR, DUDAS, MIEDO.
MIEDO DE PERDER LO QUE MÁS QUERÍA, DOLOR POR UNA POSIBLE TRAICIÓN.
SOLEDAD, MIEDO, CON EL ESTÓMAGO EN UN PUÑO, CON LA RESPIRACIÓN ENTRECORTADA A LO LARGO DE LOS DÍAS Y DE LAS NOCHES BLANCAS .

HA SIDO COMO VIVIR EN TRANCE, UNA AGONÍA QUE NO PODÍA COMPARTIR, QUE ME AHOGABA, QUE ME TENÍA EN UN PUÑO.

NO PODÍA ESCRIBIR, SOLO EXISTÍA PARA SENTIR ESE DOLOR QUE HACÍA CRECER ESE MIEDO.

LA NIEBLA SE ESTÁ DISIPANDO, PUEDO VER CON ESPERANZA ALGÚN RAYO DE LUZ.

SIGO AQUÍ.
NO QUERÍA NI PODÍA COMPARTIR EL ABISMO DE DOLOR E INCERTIDUMBRE QUE ONDEABA A MIS PIES.

ESPERO VOLVER PRONTO, YO DE NUEVO, RENACIDA DE LAS CENIZAS.

10.1.07

¿PEREZA?

DESCONSIDERADA

GANDULA

PEREZOSA

EGOÍSTA

OBSESA
 

Esta soy yo



Desde que Papá Noël me regaló

Una IPOD

Solo existo para cargar al animalito de música

Intentar pasarle películas, series y videos,

Devanarme los sesos buscando programas que conviertan en alimento digerible por él las películas avi y demás que me escupe cual potito indeseable.


Os echo de menos, pero la criatura me exige alimento continuamente y además está el regalo más importante

ME VOY.

La semana que viene desaparezco de este continente, me voy en pos de un sueño que tengo desde pequeña

ME VOY A EGIPTO

Si aún hay alguien que todavía me lee y me pueda "fer 5 cèntims" sobre EGIPTO tendrá mi gratitud eterna.

23.12.06

¡FELICES NAVIDADES!




Que estos días os sean gratos.
Celebrad la llegada del niño Dios, el Caga Tió, a Papá Noël o a Santa Claus.
Y si no os apetece, no lo celebréis.


Haced lo que más os plazca y si podéis haced felices a los que os rodean.

Os dejo mis 2 felicitaciones navideñas, una sexy y la otra divertida.
Un besazo.




14.12.06

A DOS METROS BAJO TIERRA


Estos días estoy liadísima en el trabajo, tanto que cuando llego a casa no valgo para nada, literalmente, una pena.
No tengo ni puedo imaginar mezclarme con el bullicio de la gente en busca de regalos, ni me apetece hacer cola para ir al cine, solo quiero llegar a casa, ducharme y descansar.
Y una manera de desconectar es viendo series. Me encanta. No me gustan todas, no. De hecho solo unas cuantas como "Sex&the city" o "Urgencias" que sigo hace como 10 o 1 años en la tele francesa (porque en la española es una vergüenza la de veces que la han cambiado de día, de horario y la de veces que han repetido temporadas, eso no hay nadie que lo aguante), "Felicity", "Nip&Tuck", "CSI", "Porca Misèria" en Tv3, el canal catalán.

La serie que me tiene actualmente enganchada y que disfruto plenamente es "A 2 metros bajo tierra".




A dos metros bajo tierra trata de la familia Fisher, dueños de una funeraria.
Pese a lo que pueda parecer es una serie vital, plagada de situaciones excéntricas con unos actores geniales (Peter Krause, Rachel Griffiths, Frances Conroy, Lauren Ambrose, Michael C. Hall, Freddy Rodriguez, Mathew St.Patrick...) que bordan unos personajes tremendamente humanos y a la vez desquiciados.




Me encanta el humor negro que destila, la fotografía, preciosa y sensible, la luz, la música, los guiones con unos diálogos brillantes y directos. Más que una serie es cine, una serie totalmente apartada de las típicas series norteamericanas, Alan Ball no se quedó en casa dándole brillo a sus estatuilla por el guión de "American Beauty", una de mis películas favoritas y nos ofrece esta joya con uno de los mejores créditos de presentación que he visto hasta ahora y con una banda sonora genial.




¡Y que decir de el actor Peter Krause!
Además de ser un actor fantástico está como un quesito...
Afrontan todos la muerte directamente, como una parte más de la vida pero además viven experiencias paranormales con los muertos (sobretodo en los primeros capítulos) que me encantan aunque luego se van perdiendo.

Os la recomiendo.

7.12.06

BE GAS MY FRIEND!


No podía ser en otro lugar del mundo, que una persona pueda producir semejantes emanaciones de gas y se sienta tan mal que necesite encender cerillas para que el fósforo camufle semejante hedor, que la tripulación se alerte ante la presencia de fósforo en el aire y decida forzar el aterrizaje. La pobre no debía saber que en el aire el cuerpo "trabaja" de diferente forma...
¡La confesión debió ser digna de Mr. Bean!
Ahhh, ya he tenido mis primeras risas del día antes del trabajo...